persian aikido
هل تريد التفاعل مع هذه المساهمة؟ كل ما عليك هو إنشاء حساب جديد ببضع خطوات أو تسجيل الدخول للمتابعة.

آیکیدو چیست؟

اذهب الى الأسفل

آیکیدو چیست؟ Empty آیکیدو چیست؟

پست  Admin الأربعاء أكتوبر 13, 2010 11:02 am

آیکیدو چیست؟
در نگاه افرادی که از جوهر حقیقی آیکیدو به خوبی آگاه نیستند، چنین گمان می کنند که آیکیدو چیزی بیش از یک هنر رزمی قدیمی نیست. این مطلب درست است که موریهه اوشیبا (۱۸۸۳-۱۹۶۹)، بنیانگذار آیکیدو، به مطالعه تعداد زیادی از هنرهای رزمی سنتی آن روزگار خود پرداخت و از آن تجربه برای شکل دادن تکنیکهای آیکیدو استفاده کرد.
در نهایت آیکیدو چیزی بسیار فراتر از ترکیب چندین هنر رزمی مختلف است. این موضوع را بنیانگذار آیکیدو با شفافیت بیان کرده است: "پیش از این، گونه های زیادی از سیستمهای هنر رزمی مثل راگیو ریو، کایتو ریو، دایتو ریو، شین کاگه ریو و نظایر اینها را مطالعه و تمرین کرده ام، اما آیکیدو ترکیبی از این رشته ها نیست، همه تکنیکهای Aiki کابرد و به عمل بستن نیروی Ki هستند."
با این وجود، "آیکیدو" و "دایتوریو آیکی جوجوتسو" اغلب حتی در منابع ژاپنی نیز با هم اشتباه گرفته می شوند و این قابل درک است که چرا عموم مردم نمی توانند به آسانی بین این دو هنر تمایز قائل شوند.
واقعیت این است که استاد بزرگ موریهه اوشیبا یکی از شاگردان و مریدان استاد سوکاکو تاکِدا (Sokako Takeda استاد بزرگ دایتو ریو ) بوده است، اما زمانیکه یک روزنامه نگار از اوشیبا پرسید که آیا بوجود آمدن آیکیدو نتیجه مستقیم آموزشهای او در دایتو ریو بوده است؟ وی پاسخ داد "خیر، بهتر است بگوییم که استاد سوکاکو چشمان من را به روی حقیقت جوهر Budo (طریقت سلحشوری) گشود." جوهر و ذات ضروری آیکیدو قدری با سایر هنرهای رزمی متفاوت است.
هنرهای رزمی سنتی ژاپن می توانند بعنوان گنجینه های فرهنگی و تاریخی مهمی شمرده شوند، اما پس از استقرار مجدد Meiji در سال ۱۸۶۸ و فروپاشی شیوه قدیمی سامورایی ها، سرعت دیوانه وار غرب گرایی و بردن کشور به سمت مدرن شدن تاثیر مخربی برروی همه هنرهای رزمی بجای گذاشت.جیگورو کانو (۱۸۶۰ تا ۱۹۳۸) اظهار داشته که بهترین ویژگیهای هنرهای رزمی ژاپنی باید حفظ شود، اما برایش پیدا کردن اساتید برجسته به منظور آموزش هنرهای رزمی قدیمی بسیار دشوار بوده است. فقط با تلاش بسیار زیاد و طاقت فرسا او توانست تا Kodokan Judo را بعنوان وسیله ای برای نجات دادن بهترینهای هنرهای رزمی سنتی ژاپن در قالبی مدرن ارائه دهد. کانو اولین مدرسه خود را در سال 1882 یعنی یک سال پیش از تولد اوشیبا افتتاح کرد.
درست در زمانیکه "کانو" معتقد بود که ارائه مسابقات به سبک مسابقات ورزشی غربی می تواند به شناساندن هنر جدید جودو به عموم کمک کند، موریهه اوشیبا (بنیانگذار آیکیدو) مسیر کاملا متفاوتی را می پیمود. در واقع آنچنان متفاوت که برخی از مردم می گویند "آیکیدو واقعا یک هنر رزمی نیست، آیا واقعا هست؟"
دوباره باید گفت، واقعیت این است که گروهی از مردم نیز که آگاهی دقیقی از ماهیت آیکیدو ندارند، به اشتباه به آیکیدو بعنوان روشی برای افزایش سطح سلامتی نگاه می کنند، نوعی رقص یا نوعی افسانه رزمی یا چیزی مشابه اینها، و همانطور که قبلا بیان شد حتی منابع مرجع نیز آیکیدو را با آیکی جوجیتسو اشتباه می کنند. بگذارید تا این موضوع شفاف باشد که هرچند آیکیدو طریقت سلحشوری، یک هنر رزمی، روشی برای پالایش هنرهای رزمی سنتی که با تعالی ترکیب شده، فلسفه روحی معرفی شده است. اما فراتر از همه آیکیدو شیوه ای است برای یکی کردن و پیوند ذهن و جسم.
سوال این است که حقیقت و جوهر آن فلسفه روحانی چیست؟ برای بیان ساده این موضوع، این فلسفه به معنای پرهیز از بکار بستن فریب، نیرنگ یا بکار بردن خشونت برای شکست دادن حریف است. این وسیله و محملی است که ما را در جستجویمان برای یافتن طریقت و مسیر درست زندگی یاری می کند. و ما را قادر می سازد تا در ارتباطی خوشایند و دو طرفه با حریف تمرینی مان شخصیت منحصر بفرد و خاص خود را پرورش دهیم. در جستجویمان برای پیدا کردن مسیر درست، به یکی شدن و هماهنگی ذهن و جسم نیاز داریم تا بتوانیم بدرستی خودمان را با آیین و شیوه طبیعی جهان هستی هماهنگ و همسو کنیم، و در آن هنگام می توانیم با آزادی به هر حادثه و تصادفی که ممکن است پیش رویمان ظاهر شود پاسخ دهیم.
آیکیدو روشی تمرینی است که معانی پیچیده این دنیا را بصورت تجربیاتی واقعی برای ما فراهم می کند، اما هستی راه و شیوه آیکیدو بسیار محسوس و قابل لمس است و در جسم خود شخص مرکزیت دارد. در آیکیدو ما تشنه درک مفاهیم Ki هستیم و اینکار را با به خدمت گرفتن طیفی از تکنیک ها انجام می دهیم تا این مفاهیم را به بخشی از خرد و آگاهی زندگی روزمره خود تبدیل کنیم. این یکی از ویژگیهای منحصر بفرد آیکیدو است.
اجازه دهید تا با روشی محسوس کمی دقیق تر و از نزدیکتر به ماهیت ki نگاهی بیاندازیم. زمانیکه به یک تکنیک آیکیدو که در حال اجرا است نگاه می کنید، بهتر است که به حرکات و جابجایی ها بشکل دایره وار نگاه کنید. زمانیکه دایره ایجاد می شود بنظر می رسد که حریف شخص ماننده فرفره می چرخد و از قصد اولیه خود جدا می شود. حرکات دایره وار به ما این اجازه را می دهند که از برخورد و درگیر شدن با یک نیروی مخالف خودداری کنیم و هماهنگ شدن را آسان کنیم. بنابراین برای ایجاد یک دایره واقعی به یک مرکز ثابت و نیرومند نیاز است.
یک فرفره در حال چرخش را در نظر بگیرید. بخش بالایی فرفره با سرعت زیاد به دور مرکز مستقر فرفره می چرخد، با این حال به سختی بنظر می رسد که کلا در حال حرکت است. اگر شما بخش بالایی فرفره را به آرامی لمس کنید، فرفره فورا با یک نیروی انفجاری گریز از مرکز پرتاب خواهد شد و نیروی پنهان آن آشکار خواهد شد. نیروی چرخشی بالای فرفره مثالی عالی از "آرامش در خلال حرکت" است.
بنیانگذار آیکیدو این وضعیت "آرامش در حین حرکت" را با واژه sumikiri (شفافیت مطلق ذهن و جسم) توصیف می کند. این ویژگی در بطن آیکیدو جای دارد.
در سال ۱۹۲۴ بنیانگذار آیکیدو اونیسابورا دگوچی رهبر مذهبی اوموتوکیو را در ماموریتی به مغولستان همراهی می کرد. در راهشان در مسیر عبور از میان کوهها اونیسابورا و همراهانش توسط تعدادی راه زن مورد حمله قرار گرفتند. گلوله ها از هر سو بسویشان شلیک می شد. هنرمند رزمی موریهه که بعنوان محافظ همراه اونیسابورا بود، با خود فکر کرد که دیگر کار آنها به پایان رسیده است، اما ناگهان آرامشی غیرعادی را احساس کرد. او می توانست مسیر گلوله ها را تشخیص دهد و از اینکه مورد اثابت قرار گیرد در امان بماند. همه گروه به سلامت گریختند. بنیانگذار آیکیدو بعدها این حالت آرامش غیرعادی و فرا زمینی را sumikiri خواند که به معنای "آرامش در حین حرکت" است و بیان داشت که پس از آن تجربه شگفت آور او قادر بود هر نیت خصمانه و سوء را از هر سمتی تشخیص دهد.
شاید این حکایت تا حدی فریبنده به نظر برسد اما نباید از این موضوع صرف نظر کرد که تجربه sumikiri استاد بزرگ به سالها تمرین و ممارست شبانه روزی ذهن و جسم برمی گردد.
در دوجو (محوطه تمرین) تمرینات از قواعد دقیقی پیروی می کنند. حفظ آرامش برای شخص تحت شرایط ایده آل و تمرینی کار آسانی است اما در خیابان هر اتفاقی ممکن است روی دهد، که حفظ آرامش را برای ما دشوار می سازد. یکی از اهداف آیکیدو این است که به ما بیاموزد تا چگونه آرامش خود را صرف نظر از شرایط پیرامونمان حفظ کنیم، بدون توجه به اینکه چقدر این شرایط وحشت آور یا دشوار است.
یکی از روشها برای اینکه خود را در متمرکز کنید آن است که از ناحیه Seika tanden (نقطه ای فیزیکی واقع در بدن حدود چهار انگشت پایین تر از ناف) تنفس کنید. به خود یادآوری کنید که نیروی ki که بدن شما را به حرکت در می آورد همان نیرویی است که کل جهان هستی را به حرکت در می آورد و جان می بخشد. تمامی حرکات دایره واری که شما در آیکیدو تمرین می کنید هرگز در تضاد با مفاهیم طبیعت نیستند بلکه همگی همسو و هم جهت با آن هستند. تنفس تان را کنترل کنید و خودتان را با ریتم طبیعی جهان هستی یکی و متحد کنید. این روشی است که شما می توانید توسط آن در Seika tanden متمرکز شوید. مرکز بدن شما باید به مرکز زمین متصل گردد. نیروی Ki بوسیله چنین احساس استقرار و آرامشی است که ساطع و جاری می گردد.
بر خلاف بسیاری از اساتید هنرهای رزمی که اقدام به فرموله کردن جزئیات قوائد و ایجاد قوانین سخت برای محوطه تدریس خود می کنند، موریهه این روش را نمی پسندید، او تمایل داشت تا شاگردانش از احساسات عام و حضور ذهن خود پیروی کنند.
هر چند، با شناخته شدن هرروزه آیکیدو، شاگردان ارشد او از وی خواستند تا نوعی خط مشی و ورش مدون برای تمرین را ارائه کند. موریهه با لبخند پاسخ داد "به نظر میرسد که زمانه عوض شده" و این عنوان را طرح کرد "جنبه های احتیاطی در آموزش آیکیدو":
۱) تکنیکهای آیکیدو می توانند به شدت کشنده باشند، بنابراین در هنگام آموزش دیدن در هر زمان مشاهده دقیق جهت های حرکت مربی از ضروریات است نه اینکه درگیر بکار بردن زور و فشار بشویم.
۲) آیکیدو هنری است که در آن یک شخص برای ضربه زدن به چندین نفر بکار می رود. خود را چنان آموزش دهید که از حملاتی که از چهار یا هشت جهت انجام می شود آگاه باشید.
۳) همیشه با حالتی با طراوت و لذت بخش تمرین کنید.
۴) مربی تنها می تواند بخش کوچکی از آموزش را به شما نمایش دهد و بگوید. تنها با تمرینات مداوم شما می توانید تجربه لازم برای زنده نگاه داشتن این هنر را بدست آورید.
۵) در تمرینات روزانه با حرکات پایه کار را شروع کنید و بدن را بکشید بدون اینکه فشار بیش از حد به خود وارد کنید. بدرستی خودتان را گرم کنید، با این روش ترسی از آسیب دیدن حتی برای افراد مسن نیز وجود نخواهد داشت. در طول تمرین از تمرین کردن لذت ببرید و تشنه درک هدف واقعی و جوهر آیکیدو باشید.
۶) هدف از آموزش و تمرین آیکیدو آن است که ذهن و جسم را در هم ذوب کرده، ریخته گری کنیم و یک وجود واحد از آن بسازیم. تکنیکها از شخصی به شخص دیگر بر مبنای یک پایه واحد انتقال می یابد و باید بدون تبعیض به تازه واردها نشان داده شود، همچنین تکنیکها نباید برای مقاصد شیطانی مورد استفاده قرار گیرند.
این توصیه ها هنوز در دوجوی مرکزی (در ژاپن) به چشم می خورد و برروی بند سوم تاکید زیادی وجود دارد یعنی "همیشه با حالتی با طراوت و لذت بخش تمرین کنید"
به محض اینکه به واژه "هنر رزمی" اشاره می شود، مردم تصویری از فردی ترسناک با رفتاری پرخاشگرانه و تهاجمی را در ذهنشان مجسم می کنند و در واقع برخی از هنرورزان رزمی چنین ویژگیهایی را دارند. هر چند چنان رفتاری نشان دهنده آن است که این شخص بدرستی ماهیت "بودو" (طریقت سلحشوری) را درک نکرده است. خشونت مفرط، خود نمایی بیهوده ای است که در واقع نقابی است برای کمبود اعتماد به نفس. کسی که بدرستی ماهیت "بودو" را درک کرده باشد دقیقا برعکس حالات فوق را داراست، او دارای ظاهری آرام و رفتاری موقر است. این شخص دارای چنان اعتماد به نفسی است که هرگز سعی نمی کند تا سایر انسانها را دچار وحشت کند و بترساند و غالبا شادی در صورت او نمایان است. به بیان ساده آنها حالتی بنام shizen tai (شی ذن تای) را بروز می دهند، حالتی که در آن شخص در وضعیتی کاملا طبیعی و آرامشی تمام عیار و بی نقص است.
ما هنرجویانی را که قلب و ماهیت آیکیدو را واقعا درک کرده اند گرامی میداریم. این هنرجویان با بالاترین روحیه به محل تمرین می آیند، از پرتاب کردن و پرتاب شدن لذت می برند و با روحیه ای بالا دوجو (محل تمرین) را ترک می کنند. آنها علاقمند به جستجو برای درجات بالاتر نیستند، آنها به سادگی از لذت تمرین کردن دلخوش و شاد می شوند.
زمین زاده جهان هستی است و آنان که به این محیط زندگی بخش رشد و نمو یافته اند می توانند مستقیما با طبیعت یکی شوند. آنها هرگز در مقابل قوانین طبیعت ایستادگی و ضدیت نمی کنند و هرگز برای کنترل مسائل از زور و خشونت استفاده نمی کنند. چنین افرادی آرامشی طبیعی و واقعی را آشکار می کنند.
چنان رفتاری بر پایه تجربه ای عمیق می تواند تاثیری دوچندان برروی بخش قابل توجه ای از فعالیتهای اجتماعی داشته باشد. اگر با چنین روش طبیعی به همراه آرامش و مرکزی خالص تمرین کنید، مقدار قابل توجهی از نیروی ki بوجود خواهد آمد و منافع دو جانبه ای را برای شخص و جامعه به همراه خواهد داشت. این فرم حالت طبیعی و ایده آل برای ما است. بدست آوردن این وضعیت بسیار با ارزش تر و مهم تر از بدست آوردن یک پیروزی در آزمونی کم ارزش است.
هدف آیکیدو قدرتمند کردن نوع بشر بوسیله جاری کردن و فعال کردن انرژی طبیعی آنها است. همچنین این موضوع انسان را از نظر ذهنی و جسمی در سلامت نگاه می دارد. در آیکیدو ما برای یکی کردن ذهن و جسم تلاش می کنیم، ما ذهن و جسم را در یک جا جمع و متحد می کنیم تا بشکل یک وجود واحد عمل کنند. از مرکز این وجود واحد است که نیروی ناب و نامحدود ki زاده می شود و تنفس حیاتی سرچشمه می گیرد.
اگر این نیروی قدرتمند در زندگی روزمره آشکار گردد، شخص می تواند به بهترین و مثبت ترین شکل ممکن از بودن و زیستن را تجربه و رهبری کند.
نیروی ki که بشکل طبیعی و مستقیم پدیدار شود، ما را قادر خواهد ساخت تا هر روز لذت، قدرت، آزادی و انعطاف پذیری را تجربه کنیم. بخاطر با طراوت زیستن با انرژی حقیقی، ما می توانیم با هر حادثه و خطری روبرو شویم و خود را با شرایط احتمالی تطبیق دهیم و سازگار کنیم. تمرین کردن آیکیدو می تواند همه اینها را ممکن سازد و این تاکید بر هماهنگی و سازگاری علتی است بر عمومی شدن و جهانی شدن آیکیدو

Admin
Admin

Posts : 35
Join date : 2010-08-30

بازگشت به بالاي صفحه اذهب الى الأسفل

بازگشت به بالاي صفحه

- مواضيع مماثلة

 
صلاحيات هذا المنتدى:
شما نمي توانيد در اين بخش به موضوعها پاسخ دهيد